“من کاملاً معتقدم که در به اشتراک گذاشتن آسیب پذیرترین جنبه های سفرهایمان است که از یکدیگر حمایت می کنیم تا در زمان های به همان اندازه چالش برانگیز، فیض و قدرت و شفا پیدا کنیم.”
~ بادن لاشکوف
زندگی خود ایمنی انعطاف پذیر
16 سال و چندین بار مراجعه به بیمارستان طول کشید تا جنی ووچ تشخیص پانکراتیت خودایمنی را دریافت کند. هنگامی که متوجه شد که بیماری خود ایمنی است، تصمیم گرفت پروتکل خودایمنی پالئو (AIP) را امتحان کند. پس از انجام مرحله حذف به مدت 2.5 ماه، برای انجام آزمایشات بعدی به متخصص گوارش مراجعه کرد. آزمایشات او سالم برگشت و نشان داد که آسیب پانکراس او بهبود یافته است. به طور همزمان، AIP همچنین آسم و اگزمایی را که او سال ها از آن رنج می برد، از بین برد. دکترش به او گفت که به کاری که انجام می دهد ادامه دهد. این شش سال پیش بود. از آن زمان، او بسیاری از غذاها را با موفقیت دوباره به رژیم غذایی خود بازگرداند و یک رژیم غذایی و سبک زندگی شخصی دارد که از سلامتی او حمایت می کند. او جزئیات را در این مصاحبه به اشتراک می گذارد.
اولین علائم شما چه بود؟
در 16 سالگی درد شدیدی در قسمت بالای شکمم احساس کردم و سپس به شدت بیمار شدم (استفراغ و اسهال). عذاب آور بود. آمبولانس صدا شد و من را به بیمارستان رساندند. به من مورفین و داروهای ضد تهوع از طریق IV در آمبولانس داده شد، و زمانی که به بیمارستان رسیدم این قسمت گذشت. جدا از خستگی چند روزه، کاملاً برگشتم.
به نظر می رسید این حملات حاد به طور تصادفی هر 3-5 سال یکبار رخ می دهد. آنها همیشه بسیار شدید بودند، جایی که من را سریع به بیمارستان می بردند. در ابتدا پزشکان فکر کردند طحال من به سمت خودش می‌پیچد و سپس رها می‌شود. از آنجایی که حمله همیشه می گذشت و به ندرت اتفاق می افتاد، و من جوان بودم و در غیر این صورت سالم بودم، پزشکان آزمایش زیادی انجام ندادند و هیچ تشخیصی انجام نشد.
کی یاد گرفتی چی بود؟
در سال 2009، 16 سال بعد، بدترین حمله را تجربه کردم و 4 روز را در بیمارستان گذراندم. آن موقع بود که تشخیص دادند پانکراتیت دارم. با این حال، پزشکان با آن گیج شده بودند، زیرا معمولاً در مردان مسن، مصرف کنندگان زیاد الکل و/یا افراد مبتلا به سنگ کلیه یا کیسه صفرا رخ می داد. من با معیارها مناسب نبودم. حمله دیگری در سال 2012 در مراحل اولیه بارداری رخ داد. در اورژانس به من گفتند به احتمال زیاد سقط کرده ام، اما خوشبختانه اشتباه کردند. بدن ها باورنکردنی هستند و به نوعی به طرز معجزه آسایی، کوچولوی من طوفان را پشت سر گذاشت. در سال 2017، حمله دیگری تقریباً باعث مرگ من شد. سرم IGG4 من و لیپاز من بالا بود و این زمانی بود که تشخیص داده شد پانکراتیت خود ایمنی دارم.
دارو در سفر خود ایمنی شما چه نقشی داشته است؟
من از مصرف هر نوع دارویی بیزارم، اما در هنگام حملات حاد، با سپاس از داروهای ضد درد و ضد تهوع که به من پیشنهاد می شود، استفاده می کنم. برای عودهای کمتر، علائمم را به طور طبیعی مدیریت می کنم.
کدام رژیم درمانی شفابخش را امتحان کردید و چه نتایجی داشتید؟
پس از تشخیص پانکراتیت خودایمنی، پزشکان یک استروئید پردنیزون را توصیه کردند. این درمان استاندارد است، اما لیست عوارض جانبی من را بسیار نگران کرد. به جای آن، پروتکل خود ایمنی پالئو را امتحان کردم. وقتی بعد از 2.5 ماه از مرحله حذف دوباره آزمایش شدم، پزشک گوارشم از اینکه همه چیز خوب به نظر می رسد و به ویژه اینکه پانکراس آسیب دیده ام بهبود یافته است، شوکه شد. به من گفته شد که به هر کاری که انجام داده ام ادامه دهم. من معرفی مجدد موفق را شروع کردم. من همچنان باید بر آنچه می‌خورم یا نمی‌خورم نظارت کنم. من خیلی سریع می دانم که آیا چیزی داشته ام که بدنم دوست ندارد. برای پانکراتیت، من همچنین مراقب هستم که از چربی بیش از حد اجتناب کنم، حتی چربی های خوب.
از زمان شروع AIP در سال 2017، من دو حمله حاد در سال 2020 داشتم، اما این حملات به شدت حملات قبلی نبودند و همچنین سریعتر برگشتم. من شک ندارم که این به دلیل رژیم غذایی و سبک زندگی دقیق من است.
فراتر از علائم خودایمنی، آیا سایر زمینه های سلامت با تغییرات رژیم غذایی بهبود یافته است؟
من از حدود 19 سالگی کمترین دوز فلوونت (داروی آسم) را یک بار در روز مصرف می کردم. وقتی تمام می شد، گاهی اوقات آب را آزمایش می کردم تا ببینم آیا واقعاً به آن نیاز دارم یا خیر. همیشه در عرض چند روز، نفس‌هایم تنگ می‌شد و بیشتر سرفه می‌کردم، بنابراین نسخه‌ام را دوباره پر می‌کردم. پس از راه‌اندازی AIP، در مقطعی فلوونت تمام شد و نسخه را دوباره پر نکردم. از آن زمان به آن نیازی نداشتم. آسم من از بین رفت! در ضمن من قبلاً در آرنجم اگزما داشتم و این هم برطرف شد!
رژیم غذایی امروز شما چگونه است؟
بدون لبنیات و بدون گلوتن. قند کم، الکل کم و کافئین کم. غذاهای فرآوری شده بسیار محدود است، و اگر آنها را بخورم، مطمئن می‌شوم که می‌دانم هر ماده واقعاً چیست. من از گیاهان و تنوع زیاد می خورم. من سعی می کنم به توصیه دکتر تری والز مبنی بر 9 فنجان میوه و سبزیجات در روز عمل کنم. برای پروتئین، بیشتر ماهی می خورم، اما مقداری گوشت (در صورت امکان گوشت اندام). من همچنین اول صبح و قبل از هر وعده غذایی، به علاوه هر زمان که در آشپزخانه قدم می زنم، آب می نوشم.
چه کارهای دیگری خارج از رژیم غذایی برای حمایت از سلامت و بهبودی خود انجام می دهید؟
من هر روز صبح در ابتدای سال 2020 شروع به ورزش کردم. ترکیبی از وزنه، کاردیو و یوگا انجام می دهم. هفته ای 4-6 روز هم پیاده روی می کنم. من بیش از 7 ساعت در شب می خوابم. من روزی 20 دقیقه نور قرمز درمانی انجام می دهم. دوش هایم را با 1 دقیقه آب سرد تمام می کنم. برای یادداشت قدردانی، بردها و باخت هایم وقت می گذارم. من وقت بیرون از منزل و وقت با افرادی که دوستشان دارم را در اولویت قرار می دهم. من همچنین برخی از مکمل های روزانه از جمله ویتامین D، روی، ب کمپلکس، اسیدهای چرب امگا 3 و منیزیم را مصرف می کنم.
چه علائمی هنوز باقی مانده است؟
بیشتر اوقات احساس می کنم دور بالای شکمم نواری وجود دارد. در سال 2020، به من گفتند پانکراس من کمی بزرگ شده است. من همچنین اغلب اوقات با انرژی کم دست و پنجه نرم می کنم. همه اینها همیشه یک کار در حال پیشرفت است و بعضی روزها بهتر از روزهای دیگر هستند.
در بیماری خودایمنی، محرک ها و علل ریشه ای بالقوه زیادی وجود دارد. آیا اتفاقی در زندگی شما رخ داده است که فکر می کنید در تشخیص شما نقش داشته باشد؟
من از بچگی خیلی مریض بودم. من مننژیت و عفونت شدید استاف داشتم. من در کودکی استروئید مصرف می کردم و همچنین آنتی بیوتیک های زیادی مصرف می کردم. این چیزها ممکن است بر سلامت کلی من تأثیر بگذارد یا نه، مطمئناً نمی دانم.
چه کسی شما را در سفر شفا حمایت می کند؟
بچه های من، خانواده بزرگ من و دوستانم. من برای حمایت آنها بسیار خوش شانس هستم.
سخت ترین بخش حفظ یک سبک زندگی شفابخش برای شما چیست؟
آن چنان بخشی از شخصیت من شده است که در بیشتر موارد دیگر سخت نیست. با این حال، گاهی اوقات، من دوست دارم غذاهای کریسمس یا پیتزا را در یک مهمانی بخورم. یکی از سخت ترین قسمت ها انتخاب غذا در رستوران هاست که فکر می کنم برای من بی خطر باشد. همچنین وقتی به تعطیلات می روم استرس بیشتری را احساس می کنم زیرا مطمئن نیستم وضعیت غذایی چگونه خواهد بود. من همیشه باید از قبل برنامه ریزی کنم و هر زمان که ممکن است با خودم غذا بیاورم.
چه توصیه ای به افراد مبتلا به بیماری خودایمنی که تازه شروع به تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی خود کرده اند می کنید؟
من رژیم غذایی AIP را شروع کردم زیرا به دنبال بهبودی بدنم و اجتناب از عوارض جانبی دارو بودم. من مصمم بودم که آن را به مدت 2.5 ماه (زمان آزمایش بعدی با پزشک GI) کنار بگذارم. من فکر می کنم متعهد شدن به انجام تغییرات برای یک دوره زمانی خاص کمک می کند. یک هدف نهایی می دهد. اگر مانند من نتایج مثبتی را تجربه کردید، حداقل به شکلی به آن پایبند باشید!
با سبک زندگی، توصیه می کنم از کوچک شروع کنید. وقتی تمرینات روزانه را شروع کردم، تنها هدفم این بود که به مدت 20 دقیقه روی الپتیکال قرار بگیرم، چه آهسته و چه بدون مقاومت، مهم نبود. هدف فقط انجام آن بود. برای ایجاد عادت بعد از چندین ماه بیشتر می خواستم. این عادت وجود داشت و به طور طبیعی رشد کرد.
صبور باشید، تغییر زمان می برد. اغلب به خود یادآوری کنید که چرا این تغییرات را ایجاد می کنید. شدید به نظر می‌رسد، اما وقتی وسوسه می‌شدم چیزی بخورم که می‌دانستم در پروتکل نیست، به دردی که احتمالاً ایجاد می‌کند فکر می‌کنم و به این واقعیت فکر می‌کنم که ممکن است فقط با ایجاد یک حمله من را بکشد.
در نهایت، همیشه غذای پشتیبان را به راحتی در دسترس داشته باشید، بنابراین انتخاب آسانی است.
تاب آوری خودایمنی برای شما چه معنایی دارد؟
بدن شما ممکن است طوفانی باشد، اما می توانید از آن مراقبت کنید، می توانید به آن کمک کنید. چیزهایی در کنترل ما هستند، در توان ما، برای شفای خودمان. ممکن است کامل نباشد، اما می تواند بهتر باشد. بهتر یک گزینه واقعی است.
می توانید از طریق اینستاگرام @pancreas_and_panoptic_health با جنی ارتباط برقرار کنید.
جنی و پسرش، کائروین.
دیگر داستان های شفابخش
این بخشی از مجموعه ای از داستان های موفقیت خودایمنی است. برای مشاهده لیست کامل اینجا را کلیک کنید. آنها همچنین یکی از ویژگی های ثابت پادکست من هستند: Phoenix Helix.
آیا شما کتاب های من را دارید؟
