انتشار! پرخوری ناشناخته: مداخله نادیده گرفته شده برای اختلال پرخوری

دیوید وایس مقاله دیگری در ژورنال بررسی شده در مورد اختلال پرخوری دارد!

تمرکز بر مزایا و معایب برنامه ۱۲ مرحله ای پرخوران گمنام است که از معنویت به عنوان بخشی از درمان و شفای پرخوری استفاده می کند.

مقاله دسترسی آزاد است که به این معنی است که هر کسی می تواند آن را بخواند! روی تصویر زیر کلیک کنید و آن را بخوانید! و لطفا نظرات خود را با ما در میان بگذارید!

چکیده (نظر در مورد مصرف کنندگان ناشناس مواد مخدر)

هدف از این ارتباط ارائه یک مرور کلی و همچنین نقاط قوت و ضعف پرخوری های گمنام (OA) به عنوان مداخله ای برای درمان اختلال پرخوری است. اختلال پرخوری با نرخ بهبودی کم، نرخ عود بالا، نارضایتی از درمان و نرخ بالای عدم دریافت درمان به دلیل انگ، ادراک نادرست، تشخیص نادرست، دسترسی به مراقبت و پوشش نامناسب بیمه همراه است. مداخلات جدیدی مورد نیاز است که بتواند بر این موانع غلبه کند. OA یک برنامه مشارکتی دوازده مرحله ای و تثبیت شده برای افرادی است که خود را دارای روابط مشکل دار با غذا یا خوردن می دانند. استئوآرتریت می تواند به صورت بالینی ارجاع شود یا توسط یک فرد به صورت محرمانه، بدون تشخیص و به صورت رایگان مورد تحقیق قرار گیرد. نه ابزار OA، دوازده قدم و دوازده سنت می توانند ساختار، حمایت اجتماعی، و تعامل باز و ناشناس را فراهم کنند که حس ارتباط و تعلق را تقویت می کند. این ممکن است برای افرادی که ساختار و حمایت اجتماعی را در بهبودی خود ارزش قائل هستند، مفید باشد. سنت ناشناس ماندن ممکن است چالش هایی را برای انجام تحقیقات ایجاد کند و ممکن است عدم پشتیبانی تجربی را توضیح دهد. این تفسیر یافته‌های تحقیقات فعلی در مورد اثربخشی مداخلات دوازده مرحله‌ای و OA را مرور می‌کند. سوء تفاهم های رایج در مورد و در کشاورزی ارگانیک نیز مورد توجه قرار گرفته و محدودیت های کشاورزی ارگانیک مورد بحث قرار می گیرد. به طور کلی، OA یک گزینه درمانی امیدوارکننده برای اختلال پرخوری ارائه می دهد که تحقیقات بالینی در مورد امکان سنجی و کارایی آن را به شیوه ای که به سنت ناشناس ماندن احترام گذاشته و از آن محافظت می کند، تضمین می کند.